Carnavalsmaandag

Van onze verslaggever: Paul

De maandag met carnaval is eigenlijk de aller leukste maar ook de meest vermoeiende dag van alle dagen.
Zondags natuurlijk al een optocht in de benen gelopen en dat komt bij sommigen die niet aan sport doen of aan een ander soort sport doen zwaar aan. Uiteraard ook weer tot in de late uurtjes door gefeest in ons nieuwe "optochtsdorp" Herpen.
Vergeet dan niet de hoeveelheid drank die men naar binnen heeft gewerkt en het tijdstip dat men thuis was.
Tel dit alles bij elkaar op en ga dan eens na hoe je je op maandag ochtend rond een uurtje of halfnegen voelt als je wekkertje weer heerlijk aan je kop staat te schreeuwen dat je op dit belachelijke tijdstip je bed uit "moet/mag " om te gaan feesten.

Nu hadden we dit jaar een aantal heerlijke voordelen als ik het zo mag noemen want de wagen was al opgebouwd de muziek zat er zo in en het was een mooi en schitterende dag om iets heel heel heeeel geks te gaan doen,wat dit was daar kom ik later op terug.
Na een klein half uurtje hard werken om de wagen start klaar te maken hoefden we ons allen nog maar te melden bij de schmink-afdeling, alwaar wij weer werden voorzien van een mooi wit gezichtje en een paar grote zwarte lippen, deze schmink is wel een uitkomst zeg goede tip voor alle andere carnavalsvierders met een wit laagje over je gezicht zijn je wallen bijna niet te zien en hoe brak je ook bent met een getekend glimlachje op je mond kijkt iedereen vrolijk.

Uiteindelijk was het dan zover en moesten we tegen de zin van sommigen onze wagen aan laten sluiten bij de optocht om te starten. Een lekker weertje, een leuk en vrolijke muziekje( wat ook dit jaar weer perfect was verzorgd door DJ Chriz & DJ Precilla), wat potjes bier en een schitterende wagen die bijna niets geleden had kon het eigenlijk voor ons niet meer stuk.

Sommigen en vooral de dames moet ik zeker een compliment geven voor hun buitengewone maar schitterende optredens tijdens alle twee de optochten. Misschien is het wel een idee om toneelvereniging GKMW op te richten want bij velen is er weldegelijk een gevoel voor toneel. De optocht in onze thuishaven liep dit jaar weer eens vlekkeloos voorbij nergens problemen met doorkomen geen enkele boom die in de weg stond en het werd alleen maar leuker en gezelliger naarmate we verder kwamen.

Tijdens de tocht nog een aantal keren stil gestaan waarvan eenmaal om een ere betoog te brengen aan iemand die ons de laatste weken erg uit de brand had geholpen door haar vrije uurtje in onze wagen te steken: Ardien super bedankt!!!!!!!

Zonder bij alles na te denken was het einde van de optocht sneller inzicht dan dat we hoopten en zaten de optochten van 2004 er alweer op. De teller bleef dit jaar steken op 5.36.58 inderdaad ruim vijf en een half uur optocht gelopen en daarvoor bijna 3 maanden(= ruim honderd dagen) gebouwd. Maar het was de moeite waard.

Na de optocht plaatsen we onze wagen zoals ieder jaar bij familie Strik in het bos zodat iedereen nog kan na genieten van onze creatieve stijl.

De muziek ging eruit, het bier ging eraf en in een keer door naar Schaijk om daar bij kennissen en vrienden hun bouwkunsten te gaan bewonderen. Dat niet iedereen het kan vinden met de bouwstijl van Schaijk werd tijdens de optocht wel duidelijk van alle kanten hoorde je" wow hoog maar lelijk" of "als we zo gaan bouwen doen we wel tien koppen in een weekend". Toch blijft het in alle opzichten iets heel aparts een optocht met wel 20 grote wagens al lijken ze wel veel op elkaar.

Na ons uitstapje in Schaijk waar we wederom goed werden opgevangen door de familie Reys met soep en broodjes meldde we ons in de lokale "hier-kan-alles"-bar ook wel de petjesbar genoemd. Het schijnt daar zelf beter te zijn als sex. Op zich gek als je het met de bedrijfsleider zou moeten doen.

Ook de prijsuitreiking in Overlangel duurt vaak veel te lang alles word op het bord geschreven zodat iedere deelnemer duidelijk kan zien wat hij of zij volgend jaar beter kan doen. Alleen als je eigen categorie aan de beurt is heb je natuurlijk tijd genoeg.
En toen was het zo ver wagens senioren onze categorie dus. Ondanks dat velen al wisten wat de top drie zou worden zaten wij best wel in spanning, omdat in Overlangel onze thuishaven we misschien wel een klein heel klein streepje voor hebben op de herpse groepen en omdat een groep verstek had laten gaan hadden we onze pijlen gericht op een 4e, misschien wel een derde plekkie.
Na twee of drie rondes gehad te hebben stonden we op punten totaal bovenaan en van vele kanten werd geroepen dat Chris hier maar snel een foto van moest maken dit zou niet snel weer gebeuren??????
Bij de één naar laatste categorie stonden gelijk met CV De PLOG en de spanning was werkelijk om te snijden, ik zelfde durfde niet meer te kijken stel je voor eerste worden in Overlangel het zal maar eens waar zijn...................
Laatste punten werden door de voorzitter gegeven en ik zelf dacht dat we derde geworden waren, maar wat bleek door al het bier zat ik een beetje scheef te kijken en toen iedereen om mij heen kei en kei en kei gek werd en begon te springen drong het een klein beetje tot mij door wij C.V. GE KUNT ME WA nummer 1,1,1,1,1,1,1 bij de wagens in Overlangel. Eerlijk moet ik nu bekennen, toen ik het door begon te krijgen werden mijn ogen vocht en moest ik een traantje laten wie had dit ooit durven dromen EERST F*CKING EERSTE.

Nou het is geen verrassing om te vertellen dat iedereen door het dollen heen was en zeker toen onze concurrent PLOG het podium op moest voor hun tweede prijs plotseling kende iedereen het lied "Wij zijn blij dat Plog nog bestoat" Nadat zij het podium vrij hadden gemaakt was het dan zover: "Start nummer 31 C.V. Ge kunt Me Wâ! met straatartiesten eerste plaats senioren wagens 2004" En met een begeleiding van het KON mochten we het podium betreden en al springend en zingend gingen we daar staan zo trots als een pauw. We mogen blij zijn dat de nachtgravers een goede podiumbouwer heeft anders was het feestje daar snel afgelopen geweest.

Na de prijsuitreiking beleven we natuurlijk eerst een lange tijd hangen om van een extra biertje en onze bekers te genieten, toch droop de ene na de andere af om zich thuis even wat op te frissen en zich klaar te maken voor een hele lange avond,want er moest natuurlijk zwaar heel zwaar gefeest worden.

Nou ben niet bang als er een groep is die echt kan feesten dan zijn wij het wel en dat hebben we die maandag dacht ik erg goed bewezen. Het bier was niet aan te slepen en toen een geniaal iemand zo slim was de cd die we op de wagen draaiden even aan de band te geven voor pauze muziek ging het dak er echt helemaal af. De ene na de andere polonaise werd door groepsgenoten gelopen, gekropen en gesprongen.

Ik zelf heb het einde van de avond wel gehaald al vraag ik me nog steeds af hoe. Later begreep ik dat ik met mijn mede bouwkameraad samen zat te slapen in het café en dat terwijl iedereen door danste en deed.
Wel zijn we uiteraard nog eieren wezen bakken bij ons vast adres nee niet bij de Massa maar bij de Megens hoe het daar geweest is, moet ik je helaas teleurstellen ben er wel geweest maar kan me het echt niet meer herinneren het zal vast wel gezellig zijn geweest.

Uit eindelijk had ik de eer om rond een uurtje of vijf richting mijn bedje te gaan om te gaan genieten van een wel verdiende nacht rust en mij voor te bereiden op nog een lange avond met bier en plezier.

Paul